به سراغ من اگر می آیید . . .!

گفتی که گاهی عشق تکراری میشه زودنفهمیدم این حرف ربطش به من چی بودتو رفتی من موندم کنار هر دردیمن دردو دل کردم تو آبو گل کردیهر زخمی توو دنیاست دیدی که من خوردمدیدی کجاها من برای تو مُردمنبین که من امروز این همه دل سردمهر کار سختی بود برای تو کردمهر کار سختی بود برای تو کردمدست خودم که نیست وقتی ازت دورمهمیشه با گریه چشمامو میشورمنگو یه وقتایی بی عاطفه میشمبغضی رو خوردم که دارم خفه میشماین کوه تنهاییم شکسته دلگیرهازم جای چشمه گریه سرازیرههر زخمی توو دنیاست دیدی که من خوردمدیدی کجاها من برای تو مُردمنبین که من امروز این همه دل سردمهر کار سختی بود برای تو کردمهر زخمی توو دنیاست دیدی که من خوردمدیدی کجاها من برای تو مُردمنبین که من امروز این همه دل سردمهر کار سختی بود برای تو کردمهر کار سختی بود برای تو کردم به سراغ من اگر می آیید . . .!...

از اینجا تا ته دنیا
حصار و میله و دیوار
مثه کابوس زندونی
پر از تنهایی و تکرار
عذابه موندن اینجا
منو خاکستری کرده
به هر گوشه که میچرخی
فقط تاریک و سرده
غم پنهون قاب خالی از عکسم
تو این دنیای وارونه
منم تنها که برعکسم
سکوتم رو نمیفهمه
درو دیوار این خونه
بریده از همه عالم
منه بد حال دیوونه
چه فرقی میکنه رفتن
تا وقتی راه بن بسته
پریدن سهم آزاده
نه این دربنده دل خسته

به سراغ من اگر می آیید . . .!...

کوچه‌ها باریکن، دکونا بسته ستخونه‌ها تاریکن، طاقا شکسته ستاز صدا افتاده تار و کمونچهمرده می‌برن کوچه به کوچهنگاه کن! مرده‌ها به مرده نمیرنحتی به شمع جون سپرده نمیرنشکل فانوسی‌ان که اگر خاموش شهواسه نفت نیست هنوز یه عالم نفت توشهجماعت من دیگه حوصله ندارمبه خوب امید و از بد گله ندارهگرچه از دیگرون فاصله ندارمکاری با کار این قافله ندارمکوچه‌ها باریکن، دکونا بسته ستخونه ها تاریکن، طاقا شکسته ستاز صدا افتاده تار و کمونچهمرده می‌برن کوچه به کوچه به سراغ من اگر می آیید . . .!...